Jakie były okoliczności powstania "Pana Tadeusza"?, Jakie informacje zawiera pełny tytuł utworu?, Jak nazywały się dwa rody, między którymi toczył się spór o zamek?, Kiedy rozgrywała się akcja utworu?, Kim był Hrabia? Kto uratował mu życie?, Dlaczego Gerwazy zbuntował szlachtę przeciw Soplicom?, Jak kończy się zajazd na Soplicowo?, Jaką tajemnicę ukrywał ksiądz Robak?, Nazwij etapy życia Jacka Soplicy., Wymień wydarzenia historyczne, które przywołał w swoim koncercie Jankiel?, Z czego słynął Jankiel?, O co toczyli spór Asesor z Rejentem?, Jakie były przyczyny konfliktu Stolnika Horeszki z Jackiem Soplicą?, Dlaczego Hrabia postanowił zerwać ugodę z Sędzią w sprawie zamku?, Co oznaczała gra na rogu?, Gdzie odbywały się spotkania księdza Robaka ze szlachtą i chłopami?, Czego dotyczyły tajne spotkania w karczmie u Jankiela?, Jak zakończyło się polowanie na niedźwiedzia?, Kto i jak zakłócił wieczerzę na zamku?, Z kim Polacy wiązali nadzieje na odzyskanie niepodległości?, Kim był Maciek Dobrzyński?, W jakich okolicznościach szlachta wznosiła okrzyk "Hajże na Soplicę"?, O co poprosiła Zosia Jankiela w czasie uroczystości zaręczynowych?, Jaką ważną decyzję podjęli Zosia i Tadeusz?, Jakim utworem zakończył się koncert w wykonaniu Jankiela?, Co oznacza przymiotnik "ostatni" użyty przez poetę w utworze? Co zostało nazwane tym określeniem?, Kim była kawiarka zatrudniana w szlacheckich dworach?, Czym były Rózeczka, Brzytew i Kropidełko?, Dlaczego utwór "Pan Tadeusz" nazywamy epopeją narodową?, Czy Jacka Soplicę można określić mianem bohatera dynamicznego?, Wymień wątki w utworze., Wymień cechy epopei jako gatunku literackiego.. Ranking Koło fortuny jest szablonem otwartym. Nie generuje wyników na tablicy.

„Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie” – Adam Mickiewicz. Najważniejsze informacje. Tytuł utworu przypisuje się Tadeuszowi Kościuszce - bohaterowi walk narodowowyzwoleńczych. Najważniejszymi wątkami utworu są: spór o zamek,

tu, o którym powiedzieć można, że wszystko dobre, co się dobrze kończy. „Pan Tadeusz" kończy się małżeństwem. Spór o zamek nie został rozstrzygnięty przez sąd. „Intercyza cały zakończyła kłopot". W ten sposób pogodziło się wielu, m. in. „Z Odyricami Mackiewicz". * * * „Dobrze, gdy strony mają panny albo wdowy

Epoka Romantyzm BIOGRAFIA AUTORA Adam Mickiewicz to poeta romantyczny, żył i tworzył w latach 1798-1855. Urodził się w Zaosiu koło Nowogródka na Litwie. Był studentem Uniwersytetu w Wilnie, studiował na wydziale humanistycznym. W 1817 roku założył Towarzystwo Filomatów- miłośników wiedzy. Było to tajne, patriotyczne koło samopomocy koleżeńskiej. W 1819 roku ukończył studia i przeniósł się do Kowna, podjął pracę nauczyciela szkoły średniej. W 1822 roku ukazał się w Wilnie pierwszy tom poezji Mickiewicza „Ballady i romanse”, a rok później „Poezje” z II i IV cz. „Dziadów” oraz z powieścią poetycką „Grażyną”. Wraz z kolegami z dawnego Towarzystwa Filomatów w roku 1823 był prześladowany a w roku 1824 zesłano go w głąb Rosji. W 1826 roku powstał tam „Sonety krymskie” a w 1828 „Konrad Wallenrod”. W 1829 roku dzięki pomocy przyjaciół w zdobyciu paszportu i ostrzeżeniu go o grożącym aresztowaniu ucieka za granicę, do Niemiec, a potem do Włoch. Po klęsce powstania listopadowego w 1830 roku, którą przeżywał w Wielkopolsce, przeniósł się wraz z Wielką Emigracją do Paryża. W Dreźnie powstała III cz. „Dziadów” w 1832 roku. W 1834 roku ukończył i wydał „Pana Tadeusza”. Zajmował się publicystyką, pisał wiersze, wykładał jako profesor literatur słowiańskich w College de France. Współtworzył pismo paryskie „Trybuna Ludów”. Zmarł w Konstantynopolu, prawdopodobnie na cholerę. GENEZA DZIEŁA Mickiewicz zamierzał napisać poemat podobny na wzór „Herman i Dorota” Goethego. W trakcie pisania utwór rozrastał się. Pisanie go sprawiało mu ogromną przyjemność. Z precyzją i plastycznością ukazał krajobraz Litwy, jaki pamiętał jego wrażliwy umysł. Wersje inne genezy to bajki. BUDOWA UTWORU „Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem” – tak brzmi tytuł wraz z podtytułem dzieła Adama Mickiewicza. Zatem dzieło jest podzielone na księgi, 12 ksiąg z epilogiem, każda z ksiąg ma swój tytuł i niejako sporządzony przez poetę spis zawartości księgi umieszczany pod tytułem: „Treść:”- i tutaj następuje wymienianie chronologii wydarzeń każdej księgi. Jest to epopeja, epos pisany na wzór „Iliady” Homera, ukazujący ważne dla szlachty i Polaków wydarzenia z okresu walk napoleońskich, które miały być przełomowe. Ostatni zajazd na Litwie (film TVP, 1999) CZAS I MIEJSCE AKCJI Akcja „Pana Tadeusza” rozgrywa się latem 1811 r. w porze żniw, trwa pięć dni- dotyczy 10 ksiąg. Akcja dwóch ostatnich ksiąg rozgrywa się w dwóch dniach wiosennych z 1812 r. Przez cały czas miejsce akcji to Soplicowo, posiadłość Sędziego, Jacka Soplicy, Tadeusza i Zosi, którzy tam mieszkają, a także w zamku Horeszków i zaścianku Dobrzyńskich. BOHATEROWIE Sędzia – brat Jacka Soplicy, Jacek Soplica – to ksiądz Robak, Tadeusz – syn Jacka, Zosia Horeszkówna- wnuczka Stolnika Horeszki, Stolnik Horeszko– magnat, Hrabia Horeszko – potomek po kądzieli Horeszków, Klucznik Gerwazy Rębajło- stary sługa Horeszków , Telimena – przyjaciółka Sędziego, Podkomorzy – przybył rozsądzić spór o zamek, Asesor – naczelnik policji powiatu, Rejent – pracownik sądu, Wojski, Maciek nad Maćkami, Protazy, Bartek Prusak, Jankiel. INTERPRETACJA “Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem” – tak brzmi tytuł wraz z podtytułem dzieła Adama Mickiewicza. W istocie jego głównym wątkiem jest życie Jacka Soplicy, z którego później wynika tytułowy zajazd dokonany na Soplicowo przez Hrabiego (z Horeszków po kądzieli). Powodem tego zajazdu były stare waśnie pomiędzy rodami Sopliców i Horeszków. Rzecz dotyczyła przede wszystkim śmierci Stolnika Horeszki z ręki Jacka Soplicy. Główny inicjator zajazdu Gerwazy to były sługa Stolnika, świadek zabójstwa, który poprzysiągł zemstę na całym rodzie Sopliców. W Dobrzynie zebrał szlachtę, podburzył ją i na czele z Hrabią ruszył na Soplicowo. Mickiewicz w objaśnieniach do dzieła podaje czytelnikom fakty o zajazdach na Litwie. Były one rodzajem egzekucji prawnej i często kończyły się przelewem krwi. Ich tradycja ma związek z prawnymi rozwiązaniami, kiedy to szlachta wygrawszy w procesach sądowych, musiała wynajmować innych, aby egzekwować prawo, gdyż sami nie posiadali wojska ani policji. Zajazd opisany w utworze nie ma jednak związku z prawem, ale jest czynem chuligańskim świadczącym o zepsuciu obyczajów wśród szlachty. Z zajazdem wiąże się spór o zamek Horeszków, który wynikał z zabójstwa Stolnika dokonanego przez Jacka Soplicę. Moskale dali go za targowicy Jackowi w dowód uznania za zabicie Stolnika. Zatem wątek życia Jacka jest wątkiem głównym. Pozostałe wątki dzieła to historia miłość Zosi i Tadeusza, flirty Telimeny, spór Asesora z Rejentem, tradycje szlacheckie związane z różnymi obyczajami dnia codziennego. Adam Mickiewicz ukazał piękno ziemi litewskiej i świat szlacheckich obyczajów, który odszedł już do historii. CHARAKTERYSTYKA POSTACI Jacek Soplica – to ksiądz Robak, szlachcic, który za młodu był paliwodą i awanturnikiem, potem doświadczony przez los zmienia się w mnicha, emisariusza i patriotę, odważny, waleczny i honorowy, świetny strzelec. Sędzia – brat Jacka Soplicy, szlachcic, piastował urząd sędziego, patriota, dobry gospodarz, odważny, skromny, wierny polskim tradycjom, czasem przeistacza się w choleryka, zawadiakę i awanturnika, kiedy nie chce zgody z Hrabią i nie da się przekonać Robakowi, także podczas bijatyki w zamku jest kłótliwy i dumny. Tadeusz – syn Jacka, młodzieniec wyćwiczony w walce, odważny, patriota, romantycznie zakochany w Zosi, niedoświadczony pozwalał sobą manipulować Telimenie, naiwny. Stolnik Horeszko – magnat, nieczuły ojciec, wyrachowany, oschły, wykorzystał naiwność Jacka, patriota. Zosia Horeszkówna – wnuczka Stolnika Horeszki, delikatna, 14-15-letnia panienka wychowywana pod kloszem,czuła na piękno przyrody, rozkochana w sadzie i ogrodzie. Telimena – szlachcianka, prawdopodobnie już była zamężna w Petersburgu, kokietka, opiekunka Zosi, pragnie szybko wyjść za mąż, ładna, Sędzia zwraca się do niej per siostro, a ona zaprzecza jakoby wiązały ich nici rodzinne, wreszcie odnajduje swojego kandydata w osobie Rejenta, choć wcześniej uwodzi Tadeusza i Hrabiego. Hrabia Horeszko – młody magnat, panicz, kawaler o duszy poetyckiej i artystycznej, często rysuje lub przygląda się różnym krajobrazom, romantyk i patriota. Podkomorzy – szlachcic na urzędzie, przyjechał rozsądzić spór o zamek, przyjaciel Sędziego, mądry i roztropny, patriota. Klucznik Gerwazy Rębajło – stary sługa Horeszków, odważny, silny, pamiętliwy, wierny Horeszkom, szlachecki zawadiaka, raptus zaślepiony żądzą zemsty na Soplicach. Asesor – naczelnik policji powiatowej, znajomy Sędziego i jego gość, zawzięty i uparty, honorowy, zapalony myśliwy i znawca chartów. Rejent – pracownik sądu, znajomy Sędziego, zawzięty, raptowny, uparty, zapalony myśliwy i znawca chartów.

Share "PAN TADEUSZ" 1. Class PIN. Podkomorzy ma rozstrzygnąć wieloletni spór o zamek Stolnika Horeszki. Goście pojawili się w zwiazku z procesem. 10

„Pan Tadeusz” jest epopeją narodową opowiadającą o życiu szlachty na ziemiach polskich. Litwa jest przez niego przestawiona jako miejsce idealne, doskonałe do życia. Pojawiają się wątki sporów, ale także miłości. Akcja toczy się w momencie przełomowym dla losu Polski, czyli w czasie przemarszu wojsk napoleońskich — Mickiewicz wierzył, że Napoleon pomoże odzyskać wolność. Ze względu na dużą objętość eposu, dzieło zawiera wiele przydatnych motywów literackich. Motyw sporu Spór w utworze został ukazany humorystycznie w przypadku dyskusji na temat hartów Asesora i Rejenta, ale również poważniejszy spór o zamek Horeszków. Sprawa ma spore znaczenie, dlatego do Soplicowa zjeżdża się wielu gości. Spór o zamek Zamek należy do rodziny Horeszków, jednak jedynym żyjącym aktualnie potomkiem jest daleki krewny Stolnika po kądzieli, Hrabia. Część zamku otrzymuje także rodzina Sopliców od Moskali po zabójstwie Stolnika. Sędzia Soplica nie przejmuje się jednak sposobem, w jaki zamek trafił w ręce rodziny i chce sądzić się o prawo do całości budynku (a raczej jego ruin). Asesor i Rejent Spór ma charakter komiczny. Mężczyźni kłócą się, czyj pies jest szybszy i potrafi upolować zająca. Okazuje się jednak, że w jednym momencie doganiają ofiarę. Rywalizują oni, który z nich jest lepszym myśliwym i honor. Dopiero równoczesne dogonienie zwierzęcia godzi mężczyzn. Mickiewicz obnaża w ten sposób bezsens sporów prowadzonych przez szlachtę. Motyw zbrodni Jacek Soplica popełnia zbrodnię na Horeszce w afekcie. Jest rozgoryczony, ponieważ był zakochany w jego córce, Ewie (ze wzajemnością), jednak nim zdążył się oświadczyć, ojciec dziewczyny oznajmia mu, że wyda ją za kogoś innego, co jest dla niego ciosem. Czuje się też wykorzystany, ponieważ działał w jego interesie i wpływał na szlachciców podczas sejmików. Motyw miłości Ze względu na wielowątkowość epopei, w utworze pojawia się wiele wątków miłosnych, tych szczęśliwych, jak i niemożliwych do zrealizowania. Utwór kończy się z resztą potrójnymi zaręczynami, choć tylko Tadeusza i Zosi wydają się zakochani. Tadeusz i Zosia, Telimena Tadeusz początkowo jest zauroczony Zosią, którą spotyka w swoim pokoju po powrocie z nauk z Wilna. Myli jednak ją i Telimenę, dlatego przez dłuższy czas wchodzi we flirt z nią. Dopiero po pewnym czasie wybiera Zosię, która odwzajemnia jego uczucie. Jacek Soplica i Ewa Horeszkówna Na drodze ich szczęścia stoi mezalians. Soplica wywodzi się z niższej szlachty niż Ewa, wywodząca się z arystokracji. Ojciec kobiety nie wyraża jednak zgody na to i zaręcza ją z kasztelanem litewskim. Mają oni córkę, Zosię. Nieszczęśliwa matka zostaje potem zesłana wraz z małżonkiem na Sybir, gdzie umiera. Motyw walki Na Soplicowo zostaje przeprowadzony zajazd. Klucznik Gerwazy, dawny wierny sługa Horeszki chce go pomścić i najechać na majątek rodziny zabójców swojego pana. Pokazuje to skłócenie szlachty i wewnętrzną niezgodę między rodami. Dopiero w obliczu zagrożenia ze strony najeźdźcy (Moskale) potrafią się oni zjednoczyć. Wspomniana zostaje także walka księdza Robaka razem z wojskiem napoleońskim oraz udział młodych bohaterów (Tadeusza i Hrabi) w kampanii francuskiego przywódcy, z której powracają w ostatniej księdze epopei. Motyw narodowowyzwoleńczy Mimo sielankowości Soplicowa i ukazanych tam zwyczajów Polacy nadal chcą odzyskać niepodległość. Dają wyraz swojego patriotyzmu przez przestrzeganie obyczajów i kultywowanie tradycji, jak również zaangażowanie w działania przeciw zaborcom. Działalność Jacka Soplicy Jacek Soplica aka Ksiądz Robak po zabójstwie Stolnika, ucieka przed uznaniem za zdradę przez rodaków (zabójstwo miało miejsce podczas ataku rosyjskiego na posiadłość). W Rzymie przywdziewa habit zakonny i decyduje się na zaangażowanie w walkę u boku Napoleona. Na Litwę przyjeżdża jako emisariusz, by przygotować rodaków na powstanie, które może pomóc odzyskać te ziemie wojskom Napoleona. Przyjęcie żołnierzy napoleońskich W ostatniej księdze na przyjęcie z okazji narzeczeństwa Tadeusza i Zosi zaproszeni zostają także żołnierze kampanii napoleońskiej. Wszyscy pokazują im szacunek. Mickiewicz wyraża w ten sposób nadzieję na odzyskanie niepodległości u boku Napoleona. Młodzi Soplicowie decydują się także na postępowy ruch, czyli uwłaszczenie chłopów. Motyw tradycji Soplicowo zatrzymało się w czasie, zwracana jest tam duża uwaga na obyczaje i przestrzeganie etykiety przy stole. Jest to sposób na oddanie szacunku starszym, jak również przekazanie młodym szacunku wobec historii. Obyczaje szlacheckie Pokazane w epopei zostaje wielokrotnie duże przywiązanie do etykiety przy stole. Wszyscy zasiadają według ściśle określonych zwyczajów, na bazie wieku oraz klasy. Mężczyźni usługują kobietom i zabawiają je rozmową. Uroczystości zaczynał i kończył polonez. Podkreślona zostaje gościnność gospodarzy, muszą oni pomagać biedniejszym członkom rodziny, którzy mogli pozostawać w innych dworkach wiele miesięcy. Motyw rodziny Tadeusz, podobnie jak i Zosia są wychowywani nie przez swoich rodziców. Młodzieńca wychowuje stryj, sędzia. Czternastolatką zajmuje się daleka krewna Telimena. Choć nie mają oni blisko matki czy ojca (Zosi zginęli podczas drogi na Syberię), kochają oni swoich opiekunów, których traktują jak najbliższe osoby. Rodzina w staropolskich obyczajach była najważniejsza, czemu wyraz dawały duże i wystawne obiady/kolacje z okazji przyjazdu. Jacek Soplica tęskni za bratem, zachowuje się bardzo troskliwie wobec swojego bratanka.

O zamek ten Sędzia toczy spór z Hrabim, dalekim krewnym Horeszków. Następnie wszyscy zasiadają do wieczerzy zgodnie z licznymi obyczajami litewskimi, m.in. przestrzegając kolejności zasiadania przy stole czy usługując damom. Sędzia, widząc, że zamyślony Tadeusz nie zabawia swoich sąsiadek, wygłasza nawet przemowę na temat

Spór dwóch rodów szlacheckich – Sopliców i Horeszków – o prawo własności do zamku należącego niegdyś do nieżyjącego od dawna Stolnika, to jeden z głównych wątków Pana Tadeusza, wokół których zawiązana jest cała fabuła poematu. Jednak w natłoku wielu innych wątków, wartkiej akcji oraz przebogatych opisów przyrody i szlacheckich obyczajów z XIX wieku, łatwo jest zapomnieć, jak dokładnie, krok po kroku, przebiegał ów spór. Spór Sopliców i Horeszków o zamekWątek zamku zaczyna się w momencie, kiedy jego prawowitym właścicielem i gospodarzem jest Stolnik Horeszko – miejscowy arystokrata, w którego córce, Ewie, zakochuje się Jacek Soplica. Stolnik odmawia jednak ręki córki młodemu szlachcicowi, co doprowadza tego drugiego do rozpaczy i afektu, w którym morduje on swojego – do niedawna – przyjaciela. Zamek traci swojego pana i kończą się dni jego świetności. Przez wiele kolejnych lat, jedynym mieszkańcem pustej budowli jest Gerwazy Rębajło – stary sługa Stolnika, który poprzysiągł pomścić jego śmierć zabijając wszystkich Sopliców po kolei. Jest on przez okoliczną ludność nazywany Klucznikiem, ponieważ każdego dnia uporczywie otwiera i zamyka bramy wrota zamku. Z biegiem lat, wiele dóbr Stolnika przechodzi w ręce rodziny Sopliców. Sędzia Soplica – brat Jacka i głowa rodu – planuje przejąć również zamek. Rozpoczyna się wieloletni proces, w którym oprócz Sędziego uczestniczy również Hrabia – daleki krewny Horeszków – arystokrata, który pragnie posiąść zamek na własność ze względu na jego gotycki, tajemniczy i romantyczny charakter. Proces trwa parę lat. Znudzony Hrabia postanawia oddać zamek Soplicom. Gerwazy jednak odwodzi go od tego zamiaru, opowiadając mu historię śmierci Stolnika. Później ma miejsce uczta zorganizowana na zamku przez Protazego, w czasie której Soplicowie ucztują razem z Hrabią. Ucztę przerywa nachalne zachowanie Gerwazego, który zaczyna nakręcać zegary. Jego bezczelność staje się pretekstem do bójki, która ostatecznie polaryzuje nastroje w sprawie sporu o zamek. Gerwazy następnego dnia zwołuje w dobrzyńskim zaścianku sejmik szlachecki, na którym udaje mu się przekonać okolicznych sarmatów do zajazdu na Soplicowo w imię wymierzenia sprawiedliwości Sędziemu i odzyskania dziedzictwa Horeszków. Napaść kończy się sukcesem, a triumfatorzy ucztują tak hucznie, że wszystkich w końcu morzy się związani i uwięzieni przez Moskali, którzy zaalarmowani rozbojem, nocą wkraczają do wsi. Po chwilowej stagnacji, dochodzi do konfliktu pomiędzy majorem Płutem a Tadeuszem Soplicą, który to konflikt staje się zarzewiem starcia militarnego, w którym po jednej stronie staje carskie wojsko, a po drugiej zjednoczona szlachta. Ostatecznie druga strona odnosi zwycięstwo. W kwestii zamku dochodzi w końcu do porozumienia pomiędzy stronami, kiedy Tadeusz Soplica żeni się z Zosią z rodu Horeszków, co w symboliczny sposób godzi dwie zwaśnione od lat rodziny i zaprowadza pokój w okolicy. Zamek staje się dziedzictwem zarówno Sopliców, jak i Horeszków.

Główną wadą szlachty jest pieniactwo, skłonność do awantur, burd, bijatyk i procesów. Takim pieniaczem był nawet w młodości Jacek Soplica - doskonałą ilustrację tej cechy stanowi spór Asesora z Rejentem czy Doweyki z Domeyką, a przede wszystkim ciągnący się od wielu lat spór o zamek, w którym żadna ze stron nie chce ustąpić.

Autorem opracowania jest: Adrianna Strużyńska. Poemat epicki Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” to utwór wielowątkowy. Najważniejszą rolę odgrywają oczywiście losy głównego bohatera - Jacka Soplicy. Pojawiają się jednak również liczne wątki poboczne. Jednym z nich jest wątek sporu o zamek. Dotyczy on poważniejszego problemu - konfliktu między rodami Sopliców i Horeszków. Opis zamku pojawia się już w Księdze I. Okazały budynek znajdował się około dwóch kilometrów za dworem w Soplicowie. Wciąż można było dostrzec oznaki dawnej świetności, jednak zamek od dawna był opuszczony. Zajmował się nim wyłącznie stary Klucznik Gerwazy. Jego pan - Stolnik Horeszko zginął z ręki Jacka Soplicy podczas walki z Moskalami. Zmarła również córka Stolnika - Ewa Horeszkówna, która razem z mężem, zamożnym kasztelanem, została zesłana na Syberię. Kobieta zostawiła po sobie wyłącznie córkę Zosię. Zamek nie miał więc dziedzica. Majątek w dużej części podzielony między dalszych krewnych, a resztą zajęli się wierzyciele. Nikt nie chciał jednak wziąć zamku, który był drogi w utrzymaniu. Ród Horeszków był praktycznie wymarły, dlatego Klucznik z determinacją poszukiwał kogoś, kto mógłby przejąć rodowe dziedzictwo. Okazja pojawiła się, gdy na miejsce przybył daleki krewny Horeszków - Hrabia. Zapatrzony w romantyczną literaturę Hrabia zainteresował się gotycką budowlą. Gdy znalazł się chętny na zamek po Horeszkach, Sędzia stwierdził, że on również chciałby zostać właścicielem budynku. Rozpoczął się więc spór o zamek. Proces rozpoczął się w sądzie ziemskim, a następnie trafił do sądu głównego. Sprawa ciągnęła się przez długi czas, przenoszona z jednej instytucji do drugiej. W końcu, nadszedł czas na proces w sądzie granicznym. Hrabia był zafascynowany głównie krajobrazem. Nie odczuwał przywiązania do rodu Horeszków, chociaż Gerwazy uznawał go za ostatniego przedstawiciela tej rodziny. Hrabia był już nawet gotowy ustąpić, ponieważ męczył go przedłużający się proces. Podżegaczem był Klucznik. Opowiadał Hrabiemu o krzywdach, których ród Horeszków doznał ze strony Sopliców. Nie dość, że Stolnik zmarł z ręki Wąsala, to Soplicowie przejęli grunty Horeszków po Targowicy. Ta historia poruszyła romantyczną duszę Hrabiego. Gerwazemu trudno było jednak zaangażować go na stałe. Hrabia w jednej chwili był gotowy walczyć z Soplicami, a w drugiej - chętnie udawał się do nich w gościnę. Wszystko zmieniło się podczas kłótni po polowaniu. Hrabia otrzymał skórę niedźwiedzia, co potraktował jako obrazę, a nie podarunek. Spojrzał na herb Horeszków - Półkozic oraz wiszące w zamku pamiątki i poczuł niechęć do Sopliców, a w szczególności Tadeusza. Prowokowany przez Klucznika, zdecydował się więc na zajazd na Soplicowo. Gerwazemu udało się przekonać szlachtę zaściankową z Dobrzynia, dlatego doszło do ataku na dom Sędziego. Górę wzięła szlachecka zawziętość i skłonność do chowania urazy. Epopeja ma jednak szczęśliwe zakończenie. Soplicowo zostało zaatakowane przez Moskali. Zwaśniona szlachta zjednoczyła się więc w obliczu walki ze wspólnym wrogiem. Gerwazy i Hrabia zostali ocaleni przez Jacka Soplicę, ukrywającego się w zakonnym habicie. Sędzia nie żądał osądzenia uczestników zajazdu, dzięki czemu zaskarbił sobie sympatię swoich dawnych wrogów. Hrabia również przestał skupiać się na bezsensownych szlacheckich sporach. Zamiast tego, zaskoczył wszystkich odwagą i zaciągnął się do wojska. Gdy wrócił, został serdecznie powitany przez mieszkańców Soplicowa z Sędzią na czele. Okazało sie, że ksiądz Robak miał rację, stwierdzając że Sędzia procesował się o zamek wyłącznie z powodu szlacheckiego pieniactwa. Spór został ostatecznie zażegnany przez zaręczyny Tadeusza i Zosi. Plan Jacka Soplicy został zrealizowany - dwa zwaśnione rody połączyły się przez małżeństwo. Pojednali się nawet Woźny Protazy - sługa Sopliców oraz Gerwazy. Klucznik zaakceptował Tadeusza, jako nowego pana na zamku, chociaż wcześniej odczuwał niechęć do całego rodu Sopliców. Dzięki małżeństwu Tadeusza i Zosi, nie było już podstaw, aby dalej spierać się o majątek, ponieważ wszystkie dobra stały się wspólne. Czytaj dalej: Literatura to prawdziwa skarbnica wiedzy o człowieku. Napisz rozprawkę, w której rozważysz czy literatura wzbogaciła twoją wiedzę o ludzkiej naturze i pomogła lepiej zrozumieć innych. Odwołaj się do "Pana Tadeusza" i innego utworu literackiego Ostatnia aktualizacja: 2022-01-31 21:10:28

Historia zamku Horeszków "Pan Tadeusz". Historię zamku Horeszków Gerwazy opowiada Hrabiemu podczas polowania. Przedstawia On zamek jako miejsce spotkań szlachty okolicznej, miejsce sejmików i narad szlachty, podczas których wypito wiele beczek wina. Tu zbierano się na łowy, na sejmy, imieniny pańskie. W zamku odbywały się uczty i QniDP9.

czbji0o6yh.pages.dev/50

czbji0o6yh.pages.dev/93

czbji0o6yh.pages.dev/31

czbji0o6yh.pages.dev/42

czbji0o6yh.pages.dev/6

czbji0o6yh.pages.dev/64

czbji0o6yh.pages.dev/65

czbji0o6yh.pages.dev/90

pan tadeusz spór o zamek